John komponert etter eit sentralt komposisjonsprinsipp.
Tekst: Monica Vatnehol. Foto: Arnold Hoddevik.

Klubbmøtet denne gongen tok for seg komposisjon, eit tema mange hadde sett fram til å lære meir om, og dei frammøtte vart ikkje skuffa. John starta møtet med klassisk musikk, for å illustrere at komposisjon finst i all slags kunst, anten det er musikk, maleri, foto eller anna. Når vi skal komponere eit bilete, set vi saman eller tek vekk element, slik at dei utgjer ei heilheit. Vi avgjer sjølve kva som skal vere med. Som den kjende landskapsfotografen Ansel Adams ein gong sa: “You don’t take a photograph, you make it”Komposisjon er eit vanskeleg og omfattande tema, men om vi kan det, så blir kvaliteten på bileta våre høgare og bileta blir meir interessante å sjå på.

John fortalte kort om historia til fotokunsten, og gjekk så vidare med å fortelje om korleis augene våre vandrar når vi ser på eit bilete. Denne vandringa kan vere behagelig eller rotete. Komposisjonsprinsippa hjelper augene til ein behagelig tur, men av og til kan det imidlertid løne seg å bryte prinsippa for å skape eit overraskelsesmoment. Vi fekk også høyre at eit sentralpunkt er viktig i eit bilete. Manglar sentralpunktet, får vi ei rotete vandring, og vi mistar fort interessa for bildet. Sentralpunktet skal fortelle hovedhistoria i bilete.

Deretter gjekk John gjennom 7 forskjellige prinsipp for å bygge opp bilete, og rundt 20 komposisjonsprinsipp, blant anna det gylne snitt, tredelingsregelen, bokstavar, linjer og former. Komposisjonsprinsippa kjem frå malerkunsten, og vi kan lære mykje av å studere maleri og kunsthistorie. Til slutt vart vi oppfordra til å lære komposisjon, for så å “gløyme” det igjen. Når kunnskapen ligg i underbevisstheita vår, vert den etter kvart brukt automatisk. Som med mangt anna, det er viktig å øve. Følg instinkta dine, og når du bryt prinsippa, ver bevisst på kvifor.

To timar gjekk fort, og foredraget var både interessant og lærerikt.